Zanim weźmiemy do domu psa, należy bardzo poważnie się nad tym krokiem zastanowić. Pies to zobowiązanie na długie lata, większość z nich żyje ponad dziesięć lat, a zdarza się, że i dwadzieścia. Trzeba zastanowić się, czy możemy zabierać ze sobą psa na wakacje, albo czy mamy kogoś, kto pod naszą nieobecność będzie się psem opiekował. Każdy pies powinien być wyprowadzany na spacery co najmniej trzy razy dziennie. Należy zwrócić uwagę jeszcze na fakt, że spacer to nie to samo, co wypuszczenie psa przed klatkę w celu załatwienia swoich potrzeb. Pies musi się wybiegać przez co najmniej przez pół godziny dziennie. Czym pies większy, tym więcej ruchu potrzebuje. Trzeba też liczyć się z tym, że kiedy mamy w domu szczeniaka, będzie on potrzebował bardzo wiele naszej uwagi. Minie bowiem trochę czasu zanim nauczymy psa załatwiać się na dworze. Poza tym mały piesek jest ciekawy świata – i wszystko musi być wzięte przez niego do pyska. Jeśli nie będziemy uważać, pies może zniszczyć nam parę rzeczy, szczególnie należy uważać na buty, kable i meble. Jeśli od małego popracujemy z psem, możemy nauczyć go poprawnego zachowania, bez oddawania go do szkoły tresury.

Posiadanie psa w domu to nie tylko obowiązki. Jest wiele zalet mieszkania pod jednym dachem z czworonożnym przyjacielem.Zawsze miło jest wiedzieć, że w domu czeka na nas ktoś, kto będzie się cieszył z naszego powrotu. Pies nie pogniewa się na nas, nie pokłóci z nami. Bezwarunkowo zaakceptuje nas takimi, jakimi jesteśmy. Nie musimy dla niego udawać, że jesteśmy lepsi, niż faktycznie jesteśmy. On i tak nas kocha.Posiadanie psa wpływa również pozytywnie na naszą kondycję fizyczną. Wiadomo, jak ważny jest ruch w życiu człowieka. Dzięki psu będziemy musieli wyjść na spacer. A może nawet zaczniemy uprawiać biegi.Pies zwiększa również poczucie naszego bezpieczeństwa, człowiek spacerując po mieście z psiakiem nie czuje się taki bezbronny. Zawsze może liczyć na swojego przyjaciela, który zaszczeka na natręta, lub już samym swoim wyglądem odstraszy go.Osobom samotnym pies, co prawda, nie zastąpi kontaktu z innym człowiekiem, ale dzięki niemu człowiek często ma dla kogo wstać, ma do kogo wracać.Pies doskonale uczy również odpowiedzialności, nie tylko dzieci, ale i dorosłych.

Osoby, które posiadają psa i mieszkają w bloku z pewnością nie wyobrażają sobie życia bez ukochanego czworonoga, ale wszystko zależy od tego jakiego rodzaju jest to blok, jakie jest usposobienie psa, jego wielkość i rasa. W wieżowcu posiadanie psa przez co piątego mieszkańca sprawia, że jest to blok pełen psów, trawniki dookoła są zapełnione przez psie kupy i nie sposób nie natknąć się w windzie na czworonoga, nie zawsze przyjaźnie nastawionego. Dlatego jak już pies to w maksymalnie kilkurodzinnym budownictwie a nie w wieżowcu. Podstawą wybory powinno być usposobienie psa, jeśli jest to rasa hałaśliwa, szczekająca od rana do wieczora, gdy pies wyje zawsze gdy właściciele wyjdą to żadne z sąsiadów nie zniesie takiego towarzystwa za ścianą. Tacy posiadacze psów są uciążliwi i pies też się meczy. Duże psy w bloku to czysta głupota, brak im miejsca do wybiegania się, są często agresywne i po prostu się męczą. Agresywne rasy powinny być zabronione w blokach, zwłaszcza że właściciele często nie są w stanie zapanować na psem. Tak więc pierwszą podstawową zasada wyboru psa do bloku powinien być rozsądek potencjalnego właściciela a nie postępowanie wedle zasady „wolność Tomku w swoim domku”.

Pies swoim HAU zawsze chce nas co czymś poinformować. Ktoś idzie po schodach, chce wyjść na spacer, wita domowników po powrocie z pracy czy zakupów. Niekiedy szczekanie może stać się uciążliwe szczególnie jak taki pies szczeka bo jego właściciele właśnie wyszli na dłużej z domu. Pies potrafi godzinami wyć i szczekać i nic go przed tym nie powstrzyma. Aby temu zapobiec warto już szczeniaka dokładnie obserwować i reagować na jego nieporadne szczekanie. Są rasy psów które szczekanie mają już w genach i możemy się spodziewać nielichych kłopotów spowodowanych właśnie ich HAU. Teriery, kolie owczarki czy szpice należą właśnie do tej głośnej gromady. Musimy bardzo cierpliwie wychowywać szczeniaka aby nie zaburzyć jego równowagi psychicznej i nie spowodować zamiast wyciszenia wzrost natężenia hałasu. Jeśli pies będzie się bał będzie więcej szczekał. Już mały szczeniak wydaje różne odgłosy na razie ciche i nieudolne ale one z czasem mogą stac się wielce denerwujące więc trzeba już na początku je ograniczać. Nie wolno ich ignorować ale należy starać się zrozumieć co ma nam do przekazania ten mały psiak. Nie wolno go karcic ani krzyczeć po nim. Tylko cierpliwość może pomóc.

Psy to wiele set ras, które czasem zupełnie się różnią. Podstawowy podział dotyczy wielkości psów: psy miniaturki, małe, średnie i duże. Międzynarodowa Federacja Kynologiczna dzieli psy na 10 grup. Pierwsza stanowią owczarki i wszystkie psy pasterskie. Drugą sznaucery, pinczery i psy górskie. Trzecią teriery, a czwartą jamniki. Piąta grupa to szpice a szósta psy gończe. Grupa siódma to wyżły a w ósmej są psy do aportowania i dowodne. W przedostatniej grupie są psy ozdobne a w ostatniej charty. Ten podział wyodrębniono z uwzględnieniem podstawowych ras i funkcji psów. Jest wiele ras do siebie bardzo podobnych, ale są psy które znają i podziwiają wszyscy. Do takich psów należą Alaskan Malamute, które w Polsce stały się bardzo popularne, choć niektórzy skazują je na cierpienie trzymając w bloku. To doskonałe psy pociągowe, najlepiej odnajdujące się w śnieżnych zaprzęgach, w ciągnięciu dużych ładunków i na dalekie odległości. Są to psy często mylone przez nowicjuszy z Syberian Husky. Innym ciekawym psem jest nowofundland, typowy pies wodny, świetny pływak. To duży pies o bardzo przyjaznym usposobieniu i z wrodzonymi zdolnościami do ratowania tonących. Z kolei Basset Hound to znany pies słynny z wielkich uszu, krótkich łap i postawnego ciała. Mimo swojego ociężałego wyglądu to idealny pies myśliwski.

Bez względu na to gdzie będzie umieszczone posłanie dla psa on musi się tam czuć bezpiecznie i komfortowo. Powinno to być miejsce spokojne czyli na przykład jakaś wnęka czy kąt. Legowisko nie powinno być umieszczone pod oknem gdyż zza niego mogą dobiegać dźwięki niepokojące psa, nie powinno być również pod stołem gdyż będziemy narażać psa na możliwość kopniecie niechcący przez któregoś biesiadnika oraz korytarz i okolice drzwi też nie są wskazane. Legowisko psa powinno być wykonane z materiałów naturalnych. Może to być materac wypełniony grochem. Taki materac doskonale dopasuje się do wielkości i wagi psa dzięki czemu będzie dla niego bardzo wygodny. Nie warto kupować dla psa wiklinowego koszyka gdyż szczeniak na pewno go pogryzie a większy i starszy pies nie zaakceptuje. Zresztą taki pogryziony koszyk niezbyt pięknie wygląda. Natomiast jeśli pies jest małej rasy może zaakceptować tak zwana budkę zrobiona z materiału. W takiej budce najprawdopodobniej mu się spodoba i będzie tam z chęcią spędzał cały swój czas gdy nie ma właścicieli w domu.

Pies jest przyjacielem człowieka i zanim zdecydujemy się przyjąć go poda swój dach trzeba przemyśleć kilka kwestii. Decyzji nie wolno podejmować zbyt pochopnie i w spokoju należy przemyśleć wszystkie „za” i „przeciw”. Pochopnie podjęta decyzja może spowodować różne problemy typu gdzie będzie mieszkał pies (legowisko), kto go będzie wyprowadzał na spacery i przede wszystkim czy pies nie będzie zbyt długo sam w domu. Inna bardzo ważną rzeczą jest ile mamy miejsca w domu gdyż do małych mieszkań nie nadaje się pies na przykład dog czy bernardyn, jeśli mamy mało czasu na spacery to nie decydujmy się na psa rasy samojed gdyż wymaga długich spacerów a raczej marszobiegów. Jeśli mamy w miarę dużo czasu i dom z ogródkiem to możemy się zdecydować na psa rasy wilczur. Jest on wspaniałym towarzyszem na długie spacery jak również jest psem obronnym który będzie strzegł naszego domu jak będziemy w pracy. Do małych mieszkań nadają się małe pieski na przykład terierki czy mopsiki. Niestety należą one do psów hałaśliwych.

Aby pies był zdrowy i zadowolony musimy go odpowiednio pielęgnować. Podstawą pielęgnacji psa jest jego systematyczne szczotkowanie. Psy z krótszą sierścią można szczotkować raz na tydzień ale te długowłose wymagają tego zabiegu codziennie gdyą iż sierść może się skołtunić i wtedy pozostanie jedynie wycinanie takich kołtunów. Innym zabiegiem jest kąpiel psa. Psa kąpiemy wtedy gdy zachodzi taka potrzeba. Jeśli nic się nie dzieje to kąpiel może być i raz na trzy miesiące ale jeśli nasz pupil wrócił ze spaceru niezbyt pachnący to trzeba wziąć się za kąpanie i to bez względu na to który to już raz robimy w tym tygodniu. Do kapania stosuje się odpowiednie szampony kupowane w sklepach zoologicznych albo u weterynarza. Szampony mamy kosmetyczne i lecznicze (przeciw insektom lub kleszczom) i w zależności od potrzeby stosujemy odpowiedni. Zawsze trzeba stosować szampon przeznaczony dla psów gdyż taki dla ludzi nie nadaję się dla nich. Pies wykąpany musi być starannie wytarty i wyszczotkowany. Nie wolno psa z mokrą sierścią wypuszczać na podwórko.

Powszechnie wiadomo, że pies to najlepszy przyjaciel człowieka, choć oczywiście jest wiele osób, które się z tym nie zgodzą. Jednak co by złego nie mówić o psach, ich agresji, odchodach i wyciu i szczekaniu to psy robią dla ludzi wiele dobrego. Pies zawsze wyczuwa emocje swojego pana i w trudnych chwilach jest w stanie stanowić pocieszenie, przytula się, stara się robić sztuczki by rozbawić właściciela. Psy są udowodnionymi dziecięcymi „lekarzami”, pozytywnie wpływają na stymulację ruchowa osób niepełnosprawnych i upośledzonych umysłowo. Psy są przewodnikami niewidomych, są w stanie uratować życie nawet jeśli nie są do tego przeszkolone. Dla wielu osób pies to wierny towarzysz, który zawsze wszystkiego wysłucha, jest cierpliwy, jest zawsze przy swoim właścicielu, nie obraża się, nie pójdzie na piwo z kolegami. Dla osób samotnych posiadanie psa to najlepsze co mogą dla siebie zrobić i mówienie że to tylko obowiązek i niepotrzebne kłopoty to uciekanie od rozwiązanie problemu samotności. Posiadanie takiego przyjaciela daje poczucie, że jest po co żyć, że jest ktoś kto mnie potrzebuje.

Psy jak każde stworzenia przeżywają swoje narodziny, szczeniactwo, okres młodzieńczy, dojrzałość i starość. Wiek psa poznajemy najlepiej po uzębieniu ale także po wyglądzie, bo stare psy jak ludzie siwieją. Oczywiście te wszystkie okresy w życiu psa są relatywnie krótkie w odniesieniu do życia ludzkiego, bo psy przeciętnie żyją 12- 15 lat. Od około 10 roku życia pies zaczyna być staruszkiem, niektórzy obliczają to mnożąc wiek psa przez 7 i przekładając to na realia życia ludzkiego. Starość psa oznacza wiele chorób, mniejszy entuzjazm do zabaw,. Szybsze męczenie się i większą potrzebę odpoczynku, snu i spokoju. Psy jak ludzie na starość czasem dziwaczeją, nie chcą chodzić na spacery, załatwiają się w domu. Z kolei młode psy są bardzo aktywne, chętne do zabaw, do chodzenia na spacery. Szczeniaki są jak dzieci, trzeba ich wszystkiego nauczyć, jak chodzić na smyczy, jak jeść z miski, jak załatwiać się na dworze, żeby nie gryźć ludzi i nie szczekać w nieodpowiednich momentach. Młodego psa można wytresować a stary jest już ukształtowany i raczej się nie zmieni. Małe pieski są słodkie ale trzeba pamiętać ze każdy pies dorasta i staje się mniej wzruszający a po prostu wymaga codziennej uwagi i pielęgnacji.

Kącik jadalny dla psa podobnie jak jego posłanie powinien znajdować się w spokojnym miejscu z dala od stołu i kuchenki. Miska powinna mieć na spodzie podklejona gumę aby się nie przesuwała w trakcie posiłku. Jeśli pies będzie mógł swobodnie przesuwać miską to wtedy zacznie rozchlapywać wodę po całym pomieszczeniu ale również możemy znaleźć resztki jedzenia w najmniej spodziewanym miejscu. Dzięki temu iż miska będzie stała stabilnie unikniemy zbędnego sprzątania i niepotrzebnych nerwów. Jeśli pies jest większy to miska powinna znaleźć się na odpowiednim stojaku dzięki czemu zmniejszy się obciążenie psiego kręgosłupa oraz ilość łykanego powietrza w trakcie posiłku czy picia wody. Miska na jedzenie powinna być taka aby w niej zmieściła się tylko jedna porcja pożywienia dzięki czemu unikniemy zalegania i fermentacji nie zjedzonego posiłku. Miski do pokarmu i wody mogą być metalowe albo plastikowe. Bardziej wytrzymałe i łatwiejsze w utrzymaniu czystości są miski metalowe. Na wodę najlepsze są miski porcelanowe albo metalowe. Muszą one być głębsze od misek na pożywienie. Dzięki temu woda nalana do nich dłużej będzie chłodna.