Borsuk
Pochodzi on z rodziny łasicowatych. Charakterystyczna cechą tego gatunku jest krępa klinowa budowa ciała, oraz biała głowa z czarnymi pasami obejmującymi oczy i uszy. Pasy te kończą się około 1 cm przed nosem. Górny brzeg małych zaokrąglonych uszu jest biało owłosiony. Podgardle pierś i nogi są czarne. Pokryte są długą szczecieniastą sierścią. Ubarwienie czasami bywa różne. Wydłużony ruchliwy i muskularny pysk służy do wykrywania pokarmu węchem i wykopania go. Nory borsuk kopie za pomocą małych silnych nóg. Przednie stopy są zaopatrzone w szczególnie silne pazury. Występuje on w niemal całej europie. Na północy sięga na koło podbiegunowe. W Azji barierę stanowią Himalaje. Zasiedla lasy różnych typów, jednak głownie liściaste i mieszane. Lubi on także zarośla i ogrody, zasiedla czasem większe parki miejskie o ile ma w nich możliwość kopania nor. Jest aktywny niemal wyłącznie w nocy, dlatego znacznie trudniej spotkać go niż lisa. Unika obszarów podmokłych. Borsuk porusza się jedynie w granicach zajmowanego przez siebie rewiru.